Lied na lied, lijn na lijn

Terugkijkend op de behandelingen, zie ik dat er verschillende dingen waren die mij hielpen om vol te houden. Die me kracht of afleiding gaven. Zo herinner ik me hoe ik als 8-jarige op de dagbehandeling zat, op het achterste bed aan de rechterkant. Terwijl de chemo inliep schilderde ik het canvasdoek dat voor me lag lichtblauw en plakte er de gipsen vlinders op die ik de week ervoor had gemaakt. Het was slechts één van de vele creatieve projecten, er zouden er nog vele volgen.

Nog meer herinneringen

Ik herinner me ook nog hoe ik smeekte om een hond. En er een kréég. Of eigenlijk: wé kregen een hond.  Maar Roet, zoals we hem noemden, werd wel mijn maatje. Ik knuffelde hem plat, fluisterde alles in zijn oor wat stom was en als ik verdrietig was, likte hij de tranen van mijn gezicht.

Mezelf de dag door tekenen 

Ik zie mezelf nog zitten op de bank, mijn rug tegen de zijleuning, knieën opgetrokken, een boek op schoot. Urenlang, alles om me heen vergetend. Op een eilandje met mezelf en het verhaal. En ik weet nog hoe ik achterin de auto zat. Op weg naar het ziekenhuis. Op weg naar een beslissend moment. Hoe ik omhoog keek naar de blauwe lucht en, ervan overtuigd dat het gehoord werd, in mijn hoofd steeds dezelfde woorden bad: Laat de uitslag goed zijn...Later ging ik steeds meer tekenen. De pedagogisch medewerker vroeg me om een liedjesmap te maken voor de afdeling. Bij tientallen liedjes maakte ik een vrolijke tekening en zo tekende ik mezelf door de dagen heen. Dat je ook kon praten of schrijven, dat ontdekte ik pas laat. Waar ik dat jarenlang niet wilde én niet kon, leerde ik dat delen helpt en soms nodig is.

Ontlading

Muziek 'ontdekte' ik toen ik een jaar of 18 was. Steeds vaker vond ik nummers die me raakten. Het waren nummers over mijn geloof, met woorden waar ik me aan vastklampte. Soms zorgde muziek ook voor ontlading; dan waren er opeens tranen. Tranen die blijkbaar hoog zaten, zonder dat ik het wist. Later, tijdens een periode die heel onzeker was, ontdekte ik steeds meer hoe een liedje, geschreven door iemand anders, zo perfect kan verwoorden wat je meemaakt, wat je voelt. Zoals het lied 'Vandaag' van Kinga Bán*:

'Gisteren is een afdruk 
Van je voeten in het zand 
Morgen is de aanblik
Van een eindeloos groot strand
De zee komt op wanneer ze wil
Ze wist je passen uit
En als de wind het zand bespeelt 
Zie je nauwelijks meer vooruit’

Echo

Nu, bijna vijf jaar na de laatste behandeling, luister ik nog steeds graag naar muziek. Om tot rust te komen als mijn hoofd vol is met de drukte van de dag. Om me af te sluiten van de wereld om me heen. Om in slaap te komen. Om na te denken over God. Maar ook nog steeds om moed te vinden, gerustgesteld te worden, verdriet of boosheid kwijt te raken. Soms geven de woorden me precies wat ik nodig heb, soms zijn ze juist een echo van mijn donkere gedachten.
Ook de andere dingen helpen nog steeds en geven me veerkracht. Onze hond (inmiddels een andere) die me met zijn trouwe ogen aankijkt en er gewoon zo fijn is. Lieve mensen om mee te delen. Relaxen op de bank, oordoppen in en een potlood in mijn hand. Lied na lied, lijn na lijn... Ik ben er dankbaar voor.
En soms luister ik opnieuw naar het lied van Kinga:

'En niets is moeilijker 
Dan laten gaan
De toekomst, het verleden
Maar je bent al hier
Je kunt het aan
Gedragen door de ene'

Het is inmiddels donker. De merel is klaar met zijn lied. Maar morgen is er weer een nieuw vandaag.

*Kinga Bán is in 2019 overleden aan borstkanker. Het lied ‘Vandaag’ schreef ze tijdens haar ziekte.

Willemarijn

Willemarijn kreeg op haar zevende leukemie en vijf keer een recidief, waarvoor ze is behandeld. Via haar blogs deelt ze haar ervaringen, om te laten zien waar ze nu staat en anderen herkenning en hoop te geven. 

---

Wil jij ook de kracht van muziek ervaren? Op dinsdag 7 mei 2024 organiseert Vereniging Kinderkanker Nederland, in samenwerking met Stichting Muziekids en het Conservatorium van Amsterdam,  een bijzondere benefietavond in het Concertgebouw in Amsterdam.

Kinderen & jongeren die leven met kinderkanker spelen hun favoriete nummers, samen met bekende artiesten als MEAU, Typhoon en Alain Clark. Via muziek vertellen zij hun waardevolle en indringende verhalen. Een lied vertelt soms wat niet te vertellen is of maakt een gevoel los wat niet uit te leggen is. Presentator Jay-Jay Boske gaat met de jonge artiesten in gesprek over hun ervaringen.
Mis het niet! Kom naar dit unieke concert en beleef de kracht van muziek.